Onlangs vernamen wij het droevige bericht dat Tiny Erkeland is overleden. Voor de meeste jeugdleden zegt deze naam mogelijk niets, maar de oudere leden des te meer. Toen Wilhelmina in 1967 aansloot bij FC Den Bosch en Wilhelmina als amateurvereniging verder ging, stonden bepaalde mensen op om evenementen en andere voor de amateurvereniging noodzakelijke activiteiten op zich te nemen. Hoewel er ook anderen hun best voor deden, waren toch de TW (Tiny Erkeland en Wim Manders) de rode draad. Zo hebben we de PTW gekend (met Piet Vaes), de TW en de STW (met Sjef Rijkers). Globaal was hun doelstelling om een evenement van begin tot eind te regelen. Dus niet alleen maar een goed idee opperen, maar ook zorgen dat er geld voor kwam (meestal via sponsoring) en zelf de uitvoering op zich nemen. Die evenementen regelden ze meestal voor de selectie senioren, maar ook jeugdselectieteams deden zelden tevergeefs een beroep op hen.
Tiny en Wim, en later ook Sjef, waren gezworen kameraden. Ze waren het niet altijd eens, maar daar was tijdens evenementen niets van te merken. Wie (van de oudere leden) herinnert zich niet de vele reclameborden rond het hoofdveld (Wolfsdonken) en de kienavonden. Wat mensen doorgaans niet weten is dat daar een gemeentelijke vergunning voor nodig was (door de penningmeester op te halen op het politiebureau, toen nog op het Burg. Loeffplein) en dat een aantal kieners (meestal kiensters) bij het station moesten worden opgehaald omdat ze met de bus kwamen. Dus trokken Tiny en Sjef met de auto naar het station en bleef Wim achter om het daar te regelen. En na de kienavond de omgekeerde reis. Het was pittig, maar het leverde (meestal) geld op voor hun evenementen, dus daar deden ze het voor.
Geld binnenbrengen, een evenement kiezen dat de selectie fijn vindt en dat vervolgens uitvoeren was dus hun corebusiness. Tiny was daarbij vooral praktisch ingesteld. Geen luchtkastelen, het moest wel uitvoerbaar blijven. Dat andere trouwe vrijwilligers zagen wat zij ervoor deden maakte dat ze meestal wel handjes konden vinden om mee te helpen.
Tiny was ook erg handig. Zodanig zelfs dat hij bij verschillende verbouwingen heeft meegeholpen.
Toen Wilhelmina verhuisde naar de Saren is Tiny gestopt met zijn activiteiten. Met hem verliest de vereniging een pure vrijwilliger, die nooit te beroerd was om zijn handen uit de mouwen te steken (toen er bijvoorbeeld eens een Mercedes in de sloot was gegleden (stond niet op de handrem) bij de poort van de Wolfsdonken). Een vrijwilliger waarvan we nu zouden willen dat we er wat meer hadden. Tiny is 87 jaar geworden. Wij wensen Nettie en de kinderen en iedereen die Tiny gaat missen veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies. Moge hij rusten in vrede.